بسمه تعالی جناب اقای دکتر احمدی  بیست و سومین  استاندار محترم استان کهگیلویه و بویراحمد سلام علیکم به عنوان یک  دانش آموخته جامعه شناسی ، به دلیل حرفه 20 ساله ام آشنا با افکار مردم استان ونیز آشنا به جزوات توسعه با شما سخن می گویم. بانداز شده بر برانکاد  هیچ باندی هم نیسستم. چون باد نمای من با این باندها فیکس نمی شود. شنیده های ما حاکی از آن است که از دنیای دقیق و با حساب و کتاب علم وحساب  وارد دنیای بی حساب و کتاب و بازخواست سیاست شدی. نیز شنیدیم که دغدغه اصلی ذهنی شما قبل از آنکه با سدهای گروههای غیر رسمی و ایضا گروههای فشار روبرو شوی ،توسعه این استان محروم بوده است.نیز شنیدم که دارای نیا و تبار مشترکی با ساکنان و اقوام این اقلیم هستی. پس به حساب همین سه عنصر مشترک سعی می کنم به خاطر دغدغه تخصصی و قومی و منطقه ای خویش باب گفتگو را با حضرت عالی باز کنم. هرچند سابقه خوبی از این اظهار نظرهای بی منت، از جانب اسلاف شما ندارم.  . در یکی از آخرین حضورم در نشست های عمومی ،هنگامی که جناب آقای خاتمی ریاست محترم جمهوری وقت ،جهت بازدید از پتانسیل های استان ،نه افتتاح پروژه های عمرانی به استان سفر کردند ،نماینده محترم شهر یاسوج سید باقر موسوی که آن زمان دارای افکار تند انقلابی بود پشت تریبون رفت. در آن سخنرانی ایشان جمله ای برزیان رانده اند که مثل پتک مغزم را جابجا نمود. متاسفانه سخنرانی ایشان ثبت نشده است ولی نقل به مضمون جمله اش این بود که جناب رییس جمهور به عکس های تاریخی ما نگاه می کنید.  در این سرزمین انسانهایی تنومند و چالاک و دلیرزیست می کردند ولی  نسل جدید همان انسانها، نحیف و لاغر و فقیر و درصف کمیته امداد منتظر امدادهای نارس و ناقص کمیته ها و سازمانها هستند. ارزش این ادعا و فرضیه آزمون نشده  آنتروپولوژیک ، برای این جانب بسیار بالا بود.فرضیه ای که سوال پژوهشی آن این است که : چه عواملی باعث شد که آن اراده های پولادین در یک سرزمین ابتدایی به اراده های بسیار معمولی در یک جفرافیایی نسبتا مدرن تبدیل شده اند؟ نزدیک به دهه فجر هستیم. در طول این 39 سال انقلاب تا کنون 18 استاندار از کرسی استانداری استان خداحافظی کردند.آنها نه خائن بودند و نه کم کار .ولی  پرکاری و خائن نبودن با نداشتن تخصص و نای کافی برای مدیریت عالی یک استان تفاوت بسیار دارد. با تلاشهایی که داشتند به شکرانه نزول قطره چکانی پول نفت ،استان ما امروزه دارای جاده های آسفالته ،مدارس و دبیرستانهای مدرن ،بیمارستان و درمانگاه ،کتاب خانه وفرودگاه ،پارک و مخابرات واینترنت و ......می باشد. ولی جمع جبری این عوامل وشاخص ها به معنای رسیدن به مرزهای توسعه نیست. تلح است ولی باید بپذیریم که با وجود همه این مظاهر مدرن ،استان ما به عنوان یکی از عقب مانده ترین استانهای کشور نام گرفته است. اینقدر سواد توسعه ای دارم که همه عوامل را به مدیریت عالی این استان وصل ننماییم. ولی باید پذیرفت که این عقب ماندگی  نتیجه وعملکرد ناخواسته و البته قابل پیش بینی  استانداران این استان ،از تیمسار علیزاده بگیر تا نیکروش ومهندس رجا و صوفی مشهور و حسینی و نیکزاد و خادمی و هم چنین خدمات فراوان وخسارات احتمالی نمایندگان محترم و مجموعه مدیریتی استان می باشد. وامروزحضرتعالی نیز بر سر یک دو راهی قرار داری : یا قصد دارید همانند اسلاف خویش علی رغم تلاش شبانه روزی و زحمت فراوان ،تسلیم شرایط موجود شوید و خود را درگیر یک تحول اساسی وبنیانی ننمایی   و یا قصد دارید خود را از صف این مدیران فاقد تفکر استراتژیک و ذهنیت جامع نگر رها کنی و طرحی نو و راهی مدرن وغیر متعارف را پیش گیری و در پایان ماموریت خود ،برخلاف گذشتگان،از آمار و عملکرد عینی و کاربردی و کلی خویش راضی و خوشنود و در پیشگاه خداوند و خلق او  ،با زبان علم و عمل به سلامتی از پل صراط  محاسبه و قضاوت عبور نمایید. متخصصان بسیار زیادی در این استان و سایر مناطق وجود دارند که دردمند و متخصص و عالم هستند ولی این حقیر نیز ازلابلای جزوات خویش چند خط را به عنوان توصیه درآغاز ماموریت سنگین شما ، تقدیم حضورتان می نمایم: اولین توصیه : استخراج وضع موجود مطابق ادعا و اسناد با شروع دولت یازدهم ،در ابتدای وزارت دوست و برادر گرامی ام ،محمود خادمی دستگاه برنامه ای آن مهندس که تازه از فشار قبض دولت سابق به مرحله بسط نوبختی رسده بود،برنامه ای را تحت عنوان توسعه استان در معرض عموم که ما باشیم و خصوص که مدیران شریفش باشند ،گذاشت. از میان عموم ،در فضای رسانه ای تنها  اینجانب دست به قلم شدم و متذکر شدم که ای برادرمتخصص ، این که نوشتید برنامه نیست و محاسبات آن با  هندسه توسعه ارتباطی ندارد. آن برادر گرامی که سالهاست معمار توسعه استان است برآشفت که برنامه من دقیق و طبق محاسبات دقیق علمی است. شما خبر ندارید قرار است در کشاورزی استان انقلاب سبز را شروع نماییم. صنعت استان را به مرز موج چهارم رسانیم وکارخانجات فراوان زنیم و جاده و راه افتتاح کنیم و......  خلاصه قرار بود چنان شود که امروزه مشکلی جز آلایندگی شهرها نداشته باشیم. من هم او را به آینده ای که امروز است حواله دادم. اولین توصیه من به حضرتعالی رویت این برنامه و گزارش تحقق آن می باشد. چون حتم دارم اگر آن برنامه تحقق پیدا کرده باشد حضرت عالی هیچ دغدغه ای برای مدیریت  توسعه استان نخواهی اشت. ولی آنچه ما می بینیم و احتمالا شما هم رویت  می فرمایید  علی رغم تلاش ها و فعالیت ها ،نه تنها قدمی جلو نرفتیم بلکه گوراب های بسیار وحشتناکی بخشهای شهری و فرهنگی و مسکن و صنعت وخلاصه اقتصاد و آموزش و پرورش استان را فرا گرفته است که بر اثر تب جانسوزجامعه  تا سالهای سال میمان ما خواهند بود . و ناراحتی شدید این است که بعد از از این همه تلاش ، درد این این گورابها را باید هم به صورت اورژانسی ساکت نماییم و هم به فکر درمان کلی آنها باشیم. نکته دوم :لزوم یک طراحی نظری مطابق دیدگاههای علمی موجود از امسال که تمامی  اختیارات ریال و دلار و قلم و فرهنگ و علم و کلاس و جاده و مسکن و کارگاه و کارخانه و...این استان تحت نظارت و مدیریت عالیه شما قرار دارند باید مشخص شود که  به سمت کدام مقصد از مکاتب توسعه، فرمان می دهید.آیا هنوز در فکررشد خطی و اقتصادی استان هستید؟ یا در فکر طراحی و قاعده مندی هندسه مدرن توسعه استان هستیم.هندسه ای که اضلاع آن شاخص های اقتصادی و فرهنگی و بهداشتی و اجتماعی را در داشته باشد.اولویت ما از لحاظ نظری چیست؟ اگر همانند اسلاف در فکر رشد اقتصادی و برنامه ریزی برای حصول هستید که قطعا به جایی نخواهی رسید . نشان به آن نشانی که  که بازخورد زحمات مدیران زحمت کش گذشته ،به صورت آمار و ارقام در کارتابل شما ،دل هردردمندی مثل شما را  به درد می آورد.پس باید طرحی نو دراندازید.  طرحی واقع بینانه با اهداف بلند پروازانه . پایان بخش اول سید نورمحمد حسینی سوق در بخش بعد مهمترین موانع  توسعه استان و همچنین راهکارهای احتمالی خواهد آمد